بقعه این امامزاده در 1300 مترى ضلع غربى روستاى کجیران و در سینه‏کش ضلع شرقى پیله دره (دره بزرگ) و بر بالاى صخره سنگى بنایى وجود دارد که به امامزاده حمزه و عبدالله مشهور است و بنا به گفته متولى امامزاده این دو بزرگوار از فرزندان امام موسى بن جعفر  علیه‏السلام هستند.

بناى امامزاده شامل برجِ مقبره‏اى دایره‏اى شکلى مى‏باشد که با مصالح سنگ لاشه و گچ سنتى ساخته شده و بر خلاف دیگر برج‏هاى مقبره‏اى فاقد گنبد مى‏باشد. اهالى مى‏گویند حدود 35 سال پیش این بنا گنبد داشته اما پس از آن به علّت بى‏توجهى فرو ریخته است.

در مرکز روستاى دیزان و در ضلع جنوبى مسجدِ روستا، برج مقبره‏اى وجود دارد که از بیرون دایره و از داخل شش‏ضلعى بوده و داراى گنبد دو پوشه‏اى است که از داخل عرق‏چین و از خارج رُک مى‏باشد.

نماى داخلى بنا عبارت از شش طاق‏نما مى‏باشد که در داخل اضلاع شش‏گانه احداث شده و داراى طاق جناغى مى‏باشند. تمامى سطوح داخلى بنا با گچ اندود شده و در ورودى بنا نیز که در داخل ضلع جنوبى بنا احداث شده درگاه کوچکى است که امکان ورود و خروج را فراهم مى‏نماید.

این مقبره در روستاى «کش» در فاصله 20 کیلومترى شهرک (مرکز شهرستان طالقان) و در ضلع شمالى رودخانه شاهرود و جادّة سراسرى شرقى ـ غربى طالقان و در فاصله 5/4 کیلومترى شمال شرقى روستاى «شهراسر» واقع شده است.

این مقبره در هشت کیلومترى شهرک (مرکز شهرستان طالقان) و1170 مترى ضلع غربى روستاى وشته، میانه سینه‏کش شمالى ارتفاعات جنوبى طالقان و در منطقه‏اى که مزارع آن را با نام پیناشت می‌شناسند، واقع شده و در ضلع غربى آن چشمه‏اى وجود دارد که پیرى دَرَه نامیده مى‏شود.

بناى مقبره برج هشت‏ضعلى است که با مصالح سنگ لاشه و ملات گچ سنّتى بر روى صفّه‏اى که با همین مصالح ایجاد شده، بنا گردیده است.

این بقعه در ضلع شمال شرقى روستاى مهران، و در 16 کیلومترى شهرک و در 4 کیلومترى شمال روستاى جوستان واقع شده و به مقبره پیرجمشید و بنا به گفته برخى امامزاده پیرجمشید شهرت دارد.

بناى مقبره از خارج و داخل مدور و داراى ارتفاع نسبتاً کمى مى‏باشد و امکان ورود به آن از طریق درى که در جبهه غربى‏وجود دارد و با سه پلّه به کف امامزاده ختم مى شود ممکن مى‏گردد. پوشش سقف مقبره گنبد دو پوشه‏اى مى‏باشد که از داخل عرقچین و از خارج رک است و در حال حاضر روى آن را با ورق گالوانیزه (شیروانى) پوشیده‏اند. نماى خارجى مقبره با سنگ مرمر سفید متمایل به آبى پوشیده شده و نماى داخلى آن با گچ اندود شده است.

بقعة این امامزادگان در مرکز روستاى کرکبود و در جبهه جنوب غربى حمام تاریخى روستا، در 14 کیلومتری شمال شرق طالقان و در ضلع شمالی رودخانه شاهرود واقع شده است.

بناى مقبره از داخل هشت ضلعى نامنظم و از خارج شکل نامنظم و متفاوت دارد. ضلع شرقى امامزاده که در ورودى دو لتة فلزى امامزاده در آن‏جا قرار دارد و در یک خط مستقیم شمال شرق ـ جنوب غرب احداث شده و دو ضلع شمالى و جنوبى در جبهه غربى داراى انحنایى است که تبدیل به نیم‏دایره مى‏باشد.

بقعة این امامزادگان در 1300 مترى ضلع غربى روستاى کجیران، در سینه‏کش ضلع شرقى پیله دره (دره بزرگ)، بالاى صخره سنگى واقع شده و به امامزاده «حمزه و عبداللَّه مشهور» مى‏باشد.

بناى امامزاده شامل برج مقبره‏اى دایره‏اى شکلى مى‏باشد که با مصالح سنگ لاشه و گچ سنّتى ساخته شده و بر خلاف دیگر برج‏هاى مقبره‏اى فاقد گنبد مى‏باشد. اهالى مى‏گویند حدود 35 سال پیش این بنا گنبد داشته اما به علّت عدم مراقبت فرو ریخته است.

بقعة این امامزاده در شرق مسجدِ روستاى کش‏رود و در 20 کیلومتری شهرک طالقان واقع شده و به شاه ابراهیم مشهور است.

بنا شامل برج دایره شکلى است که داراى پلان مدوّر بوده و گنبدى مخروطى شکل که از داخل عرق‏چین و از خارج رُک مى‏باشد، آن را پوشانده است.

بقعة این امامزاده در روستاى تکیه ناوه در ضلع جنوبى رودخانه شاهرود، جادّه شرقى ـ غربى طالقان و در دامنه شمالى ارتفاعات جنوبى منطقه طالقان واقع شده است. از آن‌جایی که شخص مدفون در بقعه را از فرزندان حضرت عبّاس ‰ می‌دانند لذا زائران فراوانی به این مکان مراجعه می‌نمایند.

امامزاده ابراهیم در مرکز بافت قدیم روستاى تکیه ناوه واقع شده است. داخل قابى که درون بقعة امامزاده نصب شده، شجرة امامزاده را چنین بیان مى‏کند: «السّلام علیک یا امامزاده ابراهیم على ابن ابوالفضل العبّاس امیرالمؤمنین ‰».

بقعة این امامزاده در میان قبرستان قدیمى و در ضلع جنوبى روستاى اوچان و خارج از بافت مسکونى روستا قرار گرفته است.

بناى اوّلیّة بقعه بسیار قدیمى و مربوط به قرن 7 و 8 هجرى قمرى است. این بنا به صورت گنبدخانه‏اى با روکش کاهگل بوده و ایوان آن کوچک‏تر از اکنون بوده است.

پلان کلى بنا استوانه‏اى شکل و ایوان چهارگوشى با جهت‏گیرى جنوبى در ضلع شرقى به آن اضافه شده و روى این مجموعه، سقف شیروانى قرار گرفته است.

بقعة این امامزاده در روستای «وشته» در هشت کیلومتری مرکز شهرستان طالقان (شهرک) در ضلع جنوبی رودخانه شاهرود و 700 متری شمال غار بادامستان واقع شده است.

بقعة اصلى، شامل برج آرامگاهى چند ضلعى مى‏باشد که داراى گنبد دو پوشه بوده و در گوشه‏هاى زیر گنبد آن گوشواره‏هایى اضافه شده است. مصالح بنا از سنگ لاشه و ملات گچ سنّتى است و تمامى سطوح داخلى آن با گچ اندود شده است. داخل بقعه ضریح فلزى وجود دارد که قدمت آن به یک دهه نیز نمى‏رسد.

در انتهاى ضلع جنوب شرق روستاى جوستان و سمت راست جادّه‏اى که از این روستا به کته ده و دیگر روستاهاى شرقى طالقان منتهى مى‏شود و در ضلع شمالى رودخانه شاهرود، برج مدور مقبره‏اى وجود دارد که به امامزاده هارون مشهور مى‏باشد.

این امامزاده در نزد اهالى طالقان و روستاى جوستان داراى حرمت و قداست ویژه ای بوده و از زائران و مراجعان فراوانی برخوردار است.

بقعة این امامزاده در 5/10 کیلومترى شمال جادّة طالقان ـ انگه ـ آبیک و در ضلع شرقی روستاى اسفاران در میان قبرستان قدیمی روستا واقع شده است.

در ضلع غربى قبرستان دو برج مقبره‏اى وجود دارد که برج شرقى متعلّق به امامزاده سلیم برج غربى که با فاصله شش متر از آن قرار گرفته متعلّق به امامزاده موسى مى‏باشد که نیمى از دیوار بدنه آن وارد مسجد روستا شده است.

بقعة این امامزاده در روستای کلارود که دارای پانزده خانوار جمعیّت می‌باشد، در حدود چهل کیلومتری شهرک واقع شده است.

این بقعه در ضلع جنوب غربى روستا و در سینه‏کش غربى، تنگه‏اى که اهالى آن را میان تنگه مى‏نامند، بناى قدیمى وجود دارد که به امامزاده محمود شهرت دارد. بناى امامزاده شامل برج مقبره‏اى دایره‏اى شکلى است که داراى دیوار قطورى مى‏باشد که طى چند سال اخیر گنبد آن فرو ریخته است. درِ ورودى امامزاده به سمت مشرق و در آستانه در ایوانى احداث شده است که سقف ایوان و بناى امامزاده یکپارچه و متصل به هم شیروانى شده است. در داخل امامزاده معجر چوبى روى قبرى که فاقد هرگونه نوشته مى‏باشد، قرار دارد این معجر فاقد هرگونه تزئین مى‏باشد.

بقعة این امامزادگان در ضلع جنوب شرقى روستاى اورازان و متّصل به آن و در میان درختان بلند گردوى و در سینه کش جنوبى یالى از کوه که روستا روى آن واقع شده و مشهور به «سیّد علاءالدّین و سیّد شرف الدّین» است قرار دارد.

در ضلع غربى روستاهاى حسنجون و سیّدآباد و در شمال روستاى میرآش امامزاده‏اى قرار دارد که به امامزاده قاضى میر سیّد (سعید) بن سیّد علاءالدّین الحسینى معروف مى‏باشد.

بناى امامزاده شامل یک برج مقبره‏اى دایره شکل کوتاه و ایوان و اتاقى در ضلع شرقى و یک اتاق نیز در ضلع غربى آن و در جهت شرقى ـ غربى احداث شده است.

بقعة این امامزاده در فاصله 500 مترى ضلع جنوبى رودخانه شاهرود و جادّه سراسرى شرقى غربى طالقان و در نزدیکى محل تلاقى رودخانه شاهرود با خوجیرارود (رود کوچکى که از ارتفاعات جنوبى طالقان و دامنه‏هاى قلّة معروف کاهار بزرگ و کوچک سرچشمه گرفته و در جهت جنوب به شمال جریان مى‏یابد و پس از مشروب کردن باغات و تأمین آب مصرفى اهالى روستاى خوچیره به رودخانه شاهرود مى‏ریزد) و در منتهى‏الیه غربى و انتهایى یال کوهى که به رودخانه یاد شده، منتهى مى‏شود در 5 کیلومترى شمال روستاى خچیره، برج مقبره‏اى کوچکى قرار دارد که به امامزاده سیّد ضیاءالدّین شهرت داشته و اهالى روستاهاى اطراف به آن اعتقاد زیادى دارند. برخی از پژوهشگران سیّد ضیاءالدّین را از سادات سجّادی و نوادة حسین اصغر می‌دانند که با 13 واسطه به امام سجّاد ‰ نسب می‌رساند که از قرار ذیل است: سیّد ضیاءالدّین بن ابراهیم بن محمّد بن ابی‌محمّد حسن کیاکی بن مهدی زین الدّین بن ابراهیم الازرق بن حسین بن محمّد بن حسین بن ابراهیم بن محمّد جردن بن حمزه بن عبیدالله بن حسین اصغر بن امام علی بن الحسین السجّاد ‰ و در نیمة دوّم قرن ششم هجری وفات یافته است.