مزارات ایران و جهان اسلام

این حمّام در حاشیه شرقى و انتهاى خیابان مولوى شهر قزوین واقع شده و از دو بخش مردانه و زنانه تشکیل شده است. هنگام احداث خیابان مولوى، قسمتى از حمام و درِ ورودى آن را خراب کرده و درِ دیگرى براى آن ساخته‏اند. تاریخ ساخت بنا، برابرِ کتیبه‏اى که به خط نستعلیق و به شعر، در
بالاى درِ ورودى نوشته شده است، 1259 هجرى قمرى و بانى آن «حاجى حسن بن حاجى عبداللّه‏ تبریزى» است.

در اطراف حوض سربینه حمام که با سنگ‏هاى مرمر نفیس فرش شده است، چهار سنگ آب به شکل ماسه و کشکول از سنگ مرمر بر پشت تندیس چهار شیر، که آن‏ها نیز از مرمر تراشیده شده‏اند، نصب شده است.
میان سنگ آب‏ها یک صندلى سنگى قرار داده شده است. پوشش گنبدى
شکل سر بینه بر روى هشت ستون سنگى بسیار زیبا استوار شده است.
سربینه حمام با راهرویى به گرمخانه پیوند مى‏یابد. گرمخانه نیز داراى تاقى
گنبد شکل است که بر ستون‏هاى سنگى استوار شده است. کف این قسمت
نیز از سنگ مرمر است. به طول کلّى تمام سربینه، خلوت‏ها، صحن،
ازاره‏هاى داخل حمام، حوض‏ها، سنگ‏ها و چاله حوض از سنگ مرمر
صیقلى نفیس ساخته شده است. استخر در قسمت غرب گرمابه قرار گرفته
است. حمام زنانه کوچک‏تر از حمام مردانه و بدون ستون سنگى است. درِ
آن از کوچه جنب حمام مردانه است. مصالح به کار رفته در آن سنگ، آجر، سنگ
مرمر و ملاط ساروج است. گرمابه صفا مهم‏ترین گرمابه قزوین مى‏باشد.

دیگر گرمابه‏هاى قزوین عبارت‏اند از: آخوند در میان محله آخوند؛ امینى
در خیابان فردوسى؛ امجد در خیابان سپه؛ بلاغى نزدیک مسجد و مدرسه
حیدریّه؛ سعدیه (یا سعادت) داخل تیمچه شرق سراى سعد السلطنه؛ قوشه
محله سکه شریحان؛ میرزا رحیم محلّه پنبه ریسه نزدیک میدانگاه؛ حاج
محمّد رحیم، مردانه، بازارچه حاج محمّد رحیم، خیابان مولوى؛ حاج محمّد
رحیم زنانه، بازارچه حاج محمّد رحیم، کوچه پشت بازارچه؛ صارم لشگر،
محلّه آخوند روبه روى آرامگاه آخوند ملا خلیلاى وزیر،محله آخوند، غرب
آرامگاه مرحوم آخوند ملا خلیلا؛ یزدى، دیمج نزدیک بازارچه آمعصوم؛ و
حاج میرزا کریم در کوچه مدرسه پنجه على.