مزارات ایران و جهان اسلام

بقعه این امامزاده در یک کیلومترى آخر روستاى شهرستانه، در 25کیلومترى شمال باخترى تویسرکان بر روى تپه‏اى مشرف بر روستا باچشم‏انداز فوق‏العاده زیبا و دیدنى واقع شده است.

شالوده بنا از خشت و گل و در سالیان اخیر با سنگ لاشه مستحکم شده و بدون شک، مربوط به دوره صفویّه است. اصل بنا به صورت مستطیل و به ابعاد 20×10 متر مى‏باشد که درِ آن از جانب مغرب باز مى‏شود و پس از ورود، به یک راهروى بزرگى راه مى‏یابد که در طرفین آن دو مقبره به چشم مى‏خورد.

در سمت چپ، اتاق بزرگى است که به صورت هشت ضلعى و هر یک از اضلاع آن حدود سه متر با گنبدى عرقچینى به قطر 5 و ارتفاع حدود 5/3 متر است که سوراخى در انتها دارد و پنجره کوچکى در جانب شرق و در وسط
آن صورت قبرى است که به اندازه 60 سانتى‏متر از کف بقعه بالا آورده‏اند و گچ‏کارى کردند. ضخامت دیوار این مقبره بیش از یک متر است.

به قرینه همین اتاق، اتاق دیگرى در سمت راست مى‏باشد که کمى کوچک‏تر از اتاق اوّلى است و تزیین خاصّى ندارد. به اعتقاد اهالى، این دو تن از مردان نیک، اهل دعا و راز و نیاز بودند که گوشه عزلت در این مکان مى‏گیرند و پس از وفات، در همین جا دفن مى‏شوند. با وجود اینکه نام دو شخصیّت مدفون معلوم نیست، برخى دیگر اصرار دارند که ایشان از امامزادگانند. به هر حال، از شخصیّت این دو اطّلاعى حاصل نشد و بر اثر بى‏توجّهى میراث فرهنگى بخش‏هایى از دیوار شرقى اتاق اوّل ریخته وخوف ریزش گنبد نیز مى‏ رود.