- پنجشنبه ۲۷ شهریور ۹۳
این مقبره در حدود 700 متر خارج از روستا و در ریشه تپّهاى به ارتفاع قریب به 20 متر در روستاى باغان[1] (از دهستان حومه، بخش مرکزى)، در6/16 کیلومترى شمال شرق شهر شیروان واقع شده است.
بناى قبلى که از خشت و گل بود در سال 1373 تخریب شد و بجاى آن بناى کنونى به صورت مربّع و به ابعاد 10×10 متر و شامل دو در، در جانب جنوب و یک در، در جانب شمال ساخته شد.
در وسط بقعه، به فاصله سه مترى از همدیگر، چهار ستون آهنى جهت نگهدارى سقف و گنبد خانه تعبیه شده است. درست در وسط این ستون‌ها و زیر گنبد، صورت قبرى است که به اندازه بیست سانتى متر از کف بقعه ارتفاع دارد و پارچه سبز بر روى آن کشیده اند.
بر فراز بقعه، گنبدى غنچهاى به قطر 3 و ارتفاع قریب به 5/4 متر احداث شده و که نماى خارجى آن ایزوگام و نماى داخلى آن سیمان سفید است.
کف و ازاره حرم موزائیک و سنگ مرمر شده و الباقى دیوار بقعه گچ اندود است.
در غرب بقعه، آشپزخانهاى به ابعاد 5×10 متر ساخته شده که در مراسم‌های مختلف از آن استفاده مىشود. زمین زیارتگاه قریب به سه هزار متر مربّع است و قبور چند تن از مومنان در آن مشاهده مىشود.
سرویسهاى بهداشتى در شمال شرق صحن در حال ساخت مىباشد.
قریب به 25 هکتار از زمینهاى مجاور بقعه از منابع طبیعى تملّک شده و قصد
ایجاد فضاى سبز و درختکارى در پیرامون بقعه دارند. هم اکنون، فضایى
قریب به دو هزار متر، درختان گردو و آلو کاشت شده است.
محمّد اسماعیل مقیمى از این بقعه با عنوان مقبره خواجه سراجالدّین
یاد نموده است.[2] اما به اعتقاد متولّى و برخى از اهالى روستا وى از سادات
حسنى است که به جهت عزلت و گوشه نشینى به خواجه سراجالدّین
معروف شده است.
[1]. باغان، به طول جغرافیایى َ 03 ْ 58 و عرض جغرافیایى َ 27 ْ 37 و در ارتفاع متوسّط 1140 مترى از سطح دریا واقع شده و بیش از دو قرن سابقه تاریخى دارد. در موقعیّت طبیعى دشتى و اقع شده و کوه چاهک با ارتفاع 2318 متر در 5/5 کیلومترى شمال شرق، کوه حاتم خان با ارتفاع 2149 متر در 6 کیلومترى شمال شرق و کوه پلاخر با ارتفاع 2159 متر در 7 کیلومترى شرق آبادى واقع شدهاند. درّه آلمانودر در 2 کیلومترى جنوب شرق آبادى امتداد دارد و جمعیّت روستا 175 خانوار که شامل 789 نفر است. از این تعداد 90% با سواد هستند.
شغل عمده اهالى؛ زراعت، باغدارى و دامدارى است و محصولات عمده زراعى آنان؛ گندم، جو، عدس و نخود است که به صورت دیم کشت مىشود. از محصولات عمده باغى مىتوان به انگور اشاره کرد. منابع آب کشاورزى و آشامیدنى از قنات تأمین مىشود.
[2]. جغرافیایى تاریخى شیروان: 244.
- ۱۲۶۰
- ادامه مطلب
