مزارات ایران و جهان اسلام

این امامزاده اصلاً بنایى ندارد و به صورت ضریحى در میان کوچه اى با خانه‌های اهالى محصورند، است.

جاده خاوران در جنوب شرقى تهران و امامزاده غیبى در پنج کیلومترى جاده خاوران قرار دارد. روستاى گل تپه کبیر در حدود پنج کیلومترى جاده خاوران نزدیک روستاى عبّاس آباد و در منطقه اى کشاورزى واقع شده است و امامزاده تقریباً در وسط روستاست. اکثر ساختمان‌های اطراف امامزاده یک طبقه‌اند و به ندرت ساختمان‌های دو طبقه مشاهده می‌شوند. آسان‌ترین راه دسترسى به امامزاده از طریق جاده خاوران، جاده روستاى عبّاس آباد به روستاى گل تپّه کبیر است.

به گفته اهالى، چند نفر در قدیم خواب دیده‌اند که قبر دو پسر بچه هفده یا هجده ساله سیّد در این محل است. از آنجا که این امامزاده شجره نامه ندارد به امامزاده غیبى معروف شده‌اند.

در گذشته در مکان کنونى اتاقى به مساحت تقریبى دوازده متر با گنبدى کوچک به شکل خانه‌های کویرى وجود داشت که از خشت و گل ساخته شده بود و مردم براى زیارت به این مکان مراجعه می‌کردند. اطراف امامزاده را نیز ساختمان‌هایی فرا گرفته بود که در طول زمان همه آن‌ها از بین رفت و به صورت جدید ساخته شد و به دلیل بى توجهى اهالى، قسمت‌های زیادى از حریم امامزاده تصاحب و امامزاده خراب شد و به صورت امروزى در آمد.

در سال 1383 هـ . ش با همیارى مردم و کمک شهردارى محوطه امامزاده آسفالت شد و ضریح فعلى در کنار محلى که قبلاً متعلّق به امامزاده بود، نصب شد. نیز سنگ قبرهایى را که به صورت نمادین براى آن‌ها در نظر گرفته شده بود نصب کردند.

ضریح امامزاده از جنس فلز، سبز رنگ، به ابعاد 08/2×50/1 متر و ارتفاع دو متر است. ضریح روى پایه اى سیمانى به ارتفاع 21 سانتى متر نصب شده است. در ضلع شمالى ضریح دو شمایل از امام على (علیه السلام) و امام رضا (علیه السلام) نصب هستند. در ضلع جنوبى ضریح و در داخل آن، صندوقى فلزى به ابعاد 26×83 سانتى متر و ارتفاع سى سانتى متر نصب شده است، که نذور را داخل آن می‌ریزند. هنگام نصب ضریح در سال 1383 هـ . ش، دو سنگ قبر نمادین سیمانى ساخته شده است که تقریباً حدود بیست سانتى متر پایین تر از ضریح قرار دارد. ابعاد تقریبى سنگ قبرها 83×43 سانتى متر و ارتفاع بیست سانتى متر است. ^([1])