- سه شنبه ۲۵ شهریور ۹۳
این بقعه در کوهِ محلّه سادات کرهرود واقع شده و به «تخت سادات» مشهور است.
ساختمان بقعه که از خشت و گل ساخته شده، داراى گنبد کم خیزى است که داخل آن با گچ سفید شده و در زیر قوس گنبد، گوشهسازىهاى ظریفى دیده مىشود. ضریح چوبى بر روى سنگ قبر نصب شده و بقعه مورد توجّه اهالى است. قدمت بنا به زمان قاجاریّه مىرسد. در کتاب علامتهاى ظهور مدفونین در این بقعه را که همه از سادات حسینى افطسىاند چنین نوشته است:
«مرقد سیّد محمّد جنب والدش میرعلى محمّد و داخل ضریحى چوبین در مقبرهاى واقع و مرقد سیّد احمد پشت پاى او در مقبره دیگرى متصل به آن قرار دارد،
1. بر لوح قبر سیّد محمّد این ابیات و ماده تاریخ دیده مىشود:
هو الباقی
همان جهان خراب است این سراچه شش در
کـه خشت آن شده خاک وجود کِهتر و مهتر
شــده است محو در آن رسم بارگاه سلیمان
اثــر نمـانده در آن از بناى کـــاخ سکندر
سفیــر طائر عــرشش رســید از پى تاریخ
کـــه (جــا نمود بعرش برین محمّد دیگر)
به تاریخ بیستم شهر ربیع الاوّل سنة 1264 من الهجرة الطاهرة النبویة على مُهاجرها آلاف من السلام و التحیة.
و بر لوح قبر سیّد احمد آمده: هو الفرد، الملک للَّه الواحد القهار.
وفدت على الکریم...
إنمـا الدنیا فناء لیس للدنیا ثبوت
إنما الدنیا کبیت نسجته العنکبوت
بمضمون «الدنیا سِجنُ المؤمن و جَنَّة الکافر» و مدلول ]کُلُّ شَىْءٍ هَالِکٌ إِلّا وَجْهَهُ[ عمدة المدققین و قدوة المحقّقین و جامع المعقول و المنقول حاوى الفروع و الأصول زین العابدین و الزاهدین و الزائر الأئمةَ الطاهرین و خیر الطائفین الحاج سیّد احمد ابن المرحوم المغفور المبرور آقا میرعلى محمّد عالم فانى را به مضمون کریمه ]یَا أَیَّتهَا النَّفْسُ المُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ[ وداع نموده به عالم جاوید خرامید، و کان ذا فی یوم
الغدیر سنة 1260.
کران نماند پرتو خورشید فضل اندر جهان
ســـایه اقبال آلش تــا ابـــد پاینده باد
ولـــم یشـــربوا مــن بـارد الماء شربة
ولـــم یأکلوا مــن کل رطــب و یابس
و در اطراف سنگ صلوات بر ائمه طاهرین.
2. سیّد که بر لوح مزارش نوشته شده:
«قد ارتحل من دار الغرور إلى دار السرور العالم البارع التَّقى المروِّج لأحکام الدّین السیّد السَّنَد و الحِبر المعتمد السیّد ابن السیّد رفیع طاب ثراه و جعل الجنة مأواه فی یوم الثامن و العشرین من جمادى الأولى سنة 1371 قمرى».
3. سیّد محمّد رفیع که بر لوح مزار آن نوشته شده:
«هذا المرقد المنوَّر و المضجع المطهَّر للسیّد الجلیل و العالم العارف النِّحریر النَّبیل سیّد محمّد رفیع نور اللَّه تعالى مرقده ابن مرحوم سیّد ربیع فى شهر شوال سنة 1334 قمرى.
گـــــل بوســـــتان امیــر عــرب
ربیـــع بن یحــیى حســـینى نسـب
بـــاز ز جـــور زمـان گردش دوران
نالـــه اهــل جهــان رسید به کیوان
لـــوح مزار مرحوم میرعلى محمّد
شمس فیض کرم رفت از کنار افسوس
نمـــود گلشن آفـاق بىهزار افسوس
نــور چشم جهان طوطى فقاهت رفت
به سـیّم رجب این ماجرا چو واقع شد
سپهـر گفت کهاى چرخ نابکار افسوس
رمـد بـه دیده زده عقل گفت تاریخش
وى افســرد عیان رنگ نوبهار افسوس
تاریخ وفات مرحوم مغفور جنّت آرامگاه سلالة السادات آقا میر على محمّد ابن مرحوم میر فخرالدّین فی شهر رجب من شهور سنة 1233.
بقعة سادات کرهرود به شمارة 27808 و در تاریخ 01/09/1388 به ثبت آثار ملّى و تاریخى رسیده است.
این بقعه در کوهِ محلّه سادات کرهرود واقع شده و به «تخت سادات» مشهور است.
ساختمان بقعه که از خشت و گل ساخته شده، داراى گنبد کم خیزى است که داخل آن با گچ سفید شده و در زیر قوس گنبد، گوشهسازىهاى ظریفى دیده مىشود. ضریح چوبى بر روى سنگ قبر نصب شده و بقعه مورد توجّه اهالى است. قدمت بنا به زمان قاجاریّه مىرسد. در کتاب علامتهاى ظهور مدفونین در این بقعه را که همه از سادات حسینى افطسىاند چنین نوشته است:
«مرقد سیّد محمّد جنب والدش میرعلى محمّد و داخل ضریحى چوبین در مقبرهاى واقع و مرقد سیّد احمد پشت پاى او در مقبره دیگرى متصل به آن قرار دارد،
1. بر لوح قبر سیّد محمّد این ابیات و ماده تاریخ دیده مىشود:
هو الباقی
همان جهان خراب است این سراچه شش در
کـه خشت آن شده خاک وجود کِهتر و مهتر
شــده است محو در آن رسم بارگاه سلیمان
اثــر نمـانده در آن از بناى کـــاخ سکندر
سفیــر طائر عــرشش رســید از پى تاریخ
کـــه (جــا نمود بعرش برین محمّد دیگر)
به تاریخ بیستم شهر ربیع الاوّل سنة 1264 من الهجرة الطاهرة النبویة على مُهاجرها آلاف من السلام و التحیة.
و بر لوح قبر سیّد احمد آمده: هو الفرد، الملک للَّه الواحد القهار.
وفدت على الکریم...
إنمـا الدنیا فناء لیس للدنیا ثبوت
إنما الدنیا کبیت نسجته العنکبوت
بمضمون «الدنیا سِجنُ المؤمن و جَنَّة الکافر» و مدلول ]کُلُّ شَىْءٍ هَالِکٌ إِلّا وَجْهَهُ[ عمدة المدققین و قدوة المحقّقین و جامع المعقول و المنقول حاوى الفروع و الأصول زین العابدین و الزاهدین و الزائر الأئمةَ الطاهرین و خیر الطائفین الحاج سیّد احمد ابن المرحوم المغفور المبرور آقا میرعلى محمّد عالم فانى را به مضمون کریمه ]یَا أَیَّتهَا النَّفْسُ المُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ[ وداع نموده به عالم جاوید خرامید، و کان ذا فی یوم
الغدیر سنة 1260.
کران نماند پرتو خورشید فضل اندر جهان
ســـایه اقبال آلش تــا ابـــد پاینده باد
ولـــم یشـــربوا مــن بـارد الماء شربة
ولـــم یأکلوا مــن کل رطــب و یابس
و در اطراف سنگ صلوات بر ائمه طاهرین.
2. سیّد که بر لوح مزارش نوشته شده:
«قد ارتحل من دار الغرور إلى دار السرور العالم البارع التَّقى المروِّج لأحکام الدّین السیّد السَّنَد و الحِبر المعتمد السیّد ابن السیّد رفیع طاب ثراه و جعل الجنة مأواه فی یوم الثامن و العشرین من جمادى الأولى سنة 1371 قمرى».
3. سیّد محمّد رفیع که بر لوح مزار آن نوشته شده:
«هذا المرقد المنوَّر و المضجع المطهَّر للسیّد الجلیل و العالم العارف النِّحریر النَّبیل سیّد محمّد رفیع نور اللَّه تعالى مرقده ابن مرحوم سیّد ربیع فى شهر شوال سنة 1334 قمرى.
گـــــل بوســـــتان امیــر عــرب
ربیـــع بن یحــیى حســـینى نسـب
بـــاز ز جـــور زمـان گردش دوران
نالـــه اهــل جهــان رسید به کیوان
لـــوح مزار مرحوم میرعلى محمّد
شمس فیض کرم رفت از کنار افسوس
نمـــود گلشن آفـاق بىهزار افسوس
نــور چشم جهان طوطى فقاهت رفت
به سـیّم رجب این ماجرا چو واقع شد
سپهـر گفت کهاى چرخ نابکار افسوس
رمـد بـه دیده زده عقل گفت تاریخش
وى افســرد عیان رنگ نوبهار افسوس
تاریخ وفات مرحوم مغفور جنّت آرامگاه سلالة السادات آقا میر على محمّد ابن مرحوم میر فخرالدّین فی شهر رجب من شهور سنة 1233.
بقعة سادات کرهرود به شمارة 27808 و در تاریخ 01/09/1388 به ثبت آثار ملّى و تاریخى رسیده است.
- ۲۷۰۵
- ادامه مطلب
