مزارات ایران و جهان اسلام

بقعة این امامزاده در میان روستاى صید آباد، در 15 کیلومترى غرب شهر دامغان واقع شده است.

ساختمان بقعه مستطیل شکل و قدمت آن ظاهراً متعلّق به 900 سال قبل است. بناى اوّلیه آن از گل و خشت خام بوده و احتمالاً در سال 65 با آجر نماسازى شده است.

آرامگاه داراى حریم و صحن مشخصى که محصور شده باشد نیست و در اطراف بقعه تعداد زیادى قبور مشاهده مى‏شود که در بین آن قبور چند تن از شهداى جنگ تحمیلى روستا نیز به چشم مى‏خورد. فضاى حرم که داراى ابعاد 70/7×30/8 مى‏باشد نماى چهار درگاه در آن مشاهده مى‏شود که از سه طرف حرم به بیرون ارتباط داشته و درگاه سمت شمال در حال حاضر مسدود است. لکن راه ورودى زائران هم اکنون از درِ ورودى ضلع شرقى که در مدخل آن داراى ایوان کوچکى است صورت مى‏گیرد. گنبد بنا آجرى مرتفع و به صورت پلّه‏اى مى‏باشد و در زیر آن و وسط حرم، بر روى قبر گچى، صندوق چوبى قرار دارد که فاقد شبکه و سقف و به ابعاد 240×170 سانتی‌متر است. کف حرم با موزاییک مفروش شده و اطراف اتاق حرم نیز به ارتفاع 30/1 متر سنگ مرمر سفید با حاشیه مشکى نصب شده است و الباقى فضاى حرم با گچ سفید کارى شده و فاقد کاشیکارى و تزیینات مى‏باشد.

مساحت بقعه 100 مترمربّع و مساحت بنا 300 مترمربّع و مساحت فعلى مجموعه عرصه و اعیانى امامزاده 20000 متر مربّع مى‏باشد. این بنا در سالیان اخیر مورد مرمّت قرار گرفته است.

از شجره‏نامة امامزاده اطّلاعى در دست نیست. لکن اهالى محل مدفون در بقعه را از نوادگان حضرت موسى بن جعفر (مى‏دانند.

این بنا به شمارة 17585 و در تاریخ 06/12/1385 به ثبت آثار ملّی و تاریخی رسیده است.