مزارات ایران و جهان اسلام

سعدالدّین محمّد بن عبدالکریم بن یحیى، از مشاهیر عرفان آذربایجان بود که در ایّام کیخاتوخان مغول، در شبستر متولد شد. وى در اواخر عهد سلطان محمّد خدابنده و ابوسعید بهادرخان، در شهر تبریز، یکى از عرفاى بزرگ شمرده مى‏ شد.

شیخ در اواخر عمر به شبستر بازگشت و در سال 720 هـ . ق در همان جا درگذشت و در وسط باغچه‏اى به نام گلشن، در جوار قبر استادش بهاء الدّین یعقوب تبریزى به خاک سپرده شد و بقعه‏اى بر قبر هر دو ساخته شد. اکنون این بقعه به صورت زیارتگاهى درآمده است. مى‏گویند که طاق و رواق اوّلیة بنا فرو ریخته و حاجى میرزا آقاسى ـ وزیر معروف محمّد شاه قاجار ـ آن مقبره را تجدید عمارت کرده است. در سال 1267 هـ . ق دو قطعه سنگ نوشتة مرمرین بر روى آن دو قبر نصب گردیده است. بعد از این تاریخ نیز چند بار در مقبره و منضمات آن تعمیراتى به عمل آمده است.

این بنا به شمارة 4197 در تاریخ 10/7/1380 به ثبت آثار ملّی و تاریخى رسیده است.