- پنجشنبه ۱۷ مهر ۹۳
این بنا در مرکز بافت روستای کاسوا در منطقة خلجستان و در 17 کیلومتری شمال شرقی شهر دستجرد قرار گرفته و ساختمان آن را برخی قدمگاه حضرت مهدی می‌دانند.
بنای اصلی بقعه، یک قسمت مربّع شکل است که بر روی آن سقف گنبدی هشت‌ضلعی ایجاد شده است. این گنبد با آجر لعابدار پوشیده شده و در قسمت زیرین آن با آجر کلمات مقدّس نوشته شده است. در جلوی اتاق یک ایوان مستطیلی قرار دارد که آن نیز جزء اصلی ساختمان است و با اتاق‌های قوسی شکل سقف گردیده است. اکثر قسمت‌های بنا با ستون‌ها و تیرهای چوبی پدید آمده و در ضلع شرقی بنا یک مسجد ساخته شده است.
این بنا به شمارة 4857 و در تاریخ 19/12/1380 به ثبت آثار ملّی و تاریخی رسیده است.
برخی از پژوهشگران معتقدند که این مکان مدفن امامزاده مهدی نامی است که نسب شریف او با یازده واسطه به امام حسن مجتبی منتهی می‌شود که از قرار ذیل است:
سیّد مهدی بن محمّد بن حسین بن زید بن محمّد بن احمد بن جعفر بن عبدالرحمن بن محمّد البطحانی بن قاسم بن حسن بن زید بن امام حسن .
او پدر امامزاده سیّد ناصرالدّین مدفون در مقابل درِ شمالی مسجد امام حسن عسکری واقع در چهارراه بازار شهر قم است.
سیّد مهدی در جریان کشمکش‌های علویان طبرستان در سال 500 هجری به قم مهاجرت نمود و مورد عنایت بزرگان شهر قم شد.
فرزند او سیّد ناصرالدّین علی که دارای شخصیّتی برجسته بود در شهر قم می‌زیست. نخستین بار نام و نسب شریف این پدر و پسر را علاّمه نسّابه ابن عنبه، متوفّای 828 هـ . ق در کتاب عمدة الطالب ذکر نموده و تصریح دارد که آن حضرت در بازار قم و در مدرسه‌ای که نزدیک محلّه سورانیک است به خاک سپرده شده است.
مرحوم فیض معتقد است که بعضی از افراد، از سلسله نسب وی ساقط شده و بر این عقیده استدلالی نیز ذکر کرده است. امّا آن‌چه ابن عنبه و دیگر علمای انساب بیان داشته‌اند، سلسله نسب وی همان است که در بالا ذکر گردید.
بنا به نوشته مرحوم فیض ، سیّد ناصرالدّین فرزندی به نام محمّد داشته که در قم می‌زیسته و از او نیز فرزندی به نام عبدالله به وجود آمده است. سیّد عبدالله بن محمّد بن ناصرالدّین، یک فرزند به نام محمّد داشت که از او عبدالله به وجود آمد و در پایین پای حضرت معصومه به خاک سپرده شد.
- ۱۴۵۴
- ادامه مطلب
