مزارات ایران و جهان اسلام

این آرامگاه در دهکدة امامزاده قاسم در دو هزار خرم آباد تنکابن واقع است. بقعة اصلى با طرح مستطیل، از سنگ و گل بنا شده و اتاقى به ابعاد 7×5 متر است. مسجدى نیز در جوار بقعه بنا شده است. در وسط بقعه، سه ستون با سرستون‏هاى بزرگ قرار دارد که دوش کش (تیر حمال) روى آن‏ها استوار است. «پلورها» از دو طرف بر روى این دوش کش قرار گرفته‏اند. بالاى پلورها «پل کوبى» با درزپوش زده شده است. ستون قطور و سرستون عظیم بناى مسجد بقعه از آثار قدیمى به شمار مى‏رود. درِ دو لنگة بزرگ میان بقعه و مسجد، از نمونه‏هاى با ارزش کارهاى منبت کارى به شمار مى‏آید. یک لنگة این در را چند سال پیش تکّه تکّه کرده و به یغما برده‏اند. لنگة بازمانده به شیوة قاب و گره کار شده و در وسط آن، ستاره‏اى ده ضلعى به عنوان شمسه نقش اندازى شده است. بر روى این در، قطعه‏هاى مثلثى، پنج ضلعى و شش ضلعى از چوب شمشاد و آزاد با کنده کارى‏هاى زیبا نشانده شده است. کتیبة بالاى در به خط ثلث چنین است: «قد امر هذه الباب هاشم بن محمّد الحسینى تاریخها فى سنة ست و سبعمائة هجریه» (706 هـ . ق).

شخصیّت و نسب این امامزاده چنین ثبت شده است: «امامزاده ابوالقاسم بن کیا ابوالحسن المؤید باللّه بن حسین بن هارون بن حسین بن محمّد بن هارون بن محمّد بن قاسم بن حسن بن زید بن امام حسن بن على بن ابى طالب علیهم السلام».

به این ترتیب، وى از ائمة زیدى است که در این ناحیه به دعوت پرداخته و در آن‏جا درگذشته است. در اطراف بقعه، گورستانى است با سنگ‏هاى قبورى که نسبتاً داراى قدمت هستند و در بین آن‏ها، تاریخ‏هاى 1209 و 1224 و... دیده مى‏شود.