- چهارشنبه ۲ مهر ۹۳
این آرامگاه در حاشیة شمالى روستاى اندقان، در جلگه سنخواست و در 60 کیلومترى شمال شرق شهر جاجرم واقع شده است.
آرامگاه، داراى پلان هشت ضلعى است و مصالح به کار رفته در آن از چینه گلى مىباشد. سر در ورودى آن در جبهه شرقى قرار دارد و آثار وجود کتیبهاى درگذشته در بالاى درِ ورودى مشهود است و در حال حاضر فرو ریخته است. بر بالاى بنا، گنبدى گلى قرار داشت که اکنون فرو ریخته و تنها بخش کوچکى از آن باقى مانده است. ارتفاع بنا از کف بقعه 5 متر و با احتساب گنبد آن حدود 7 متر مىباشد. بنا داراى اندود گچ بود که آثار آن در بعضى از نقاط بر روى دیوارها باقى مانده است.
درِ ورودى این بنا در ضلع شرقى قرار دارد و در دو سمتِ ورودى درِ آن، دو سکو ساخته شده است. همچنین در این قسمت از یک طاق جناقى نیز بهره گرفته شده و در بالاى درِ ورودى قابى قرار دارد که احتمالاً محل یک کتیبه بوده که در حال حاضر فرو ریخته است.
به محض ورود به داخل این بنا، از میان درِ شرقى به فضاى هشت ضلعى وارد مىشویم. هر یک از اضلاع این قسمت 80/1 سانتى متر است و در میان هر ضلع درى قرار دارد. درى که در میان ضلع شمال شرقى قرار دارد به وسیله راه پلهاى به پشت بام آرامگاه راه دارد. درى که در میان ضلع شمالى واقع شده ظاهراً به بیرون بنا راه داشته که در حال حاضر بسته شده است.
عرض این در 20/1 سانتى متر است و در میان ضلع شمال غربى نیز درى به عرض 70 سانتى متر وجود دارد که به جایى راه ندارد. درِ ضلع غربى به عرض 100 سانتى متر به بیرون راه داشته که در حال حاضر مسدود شده است. پس از وارد شدن به درون درى که در ضلع شرقى بنا قرار دارد، به قسمت کوچکى به شکل
بیضى مىرسیم که هر یک از قطرهاى آن 150 و 120 سانتى متر است و به جایى راه ندارد و به صورت چلّه خانه از آن استفاده مىشده است.
در پایین گنبد، سوراخهایى جهت روشنایى داخل بنا تعبیه شده بود که با وجود تخریب بسیار زیاد گنبد، در قسمتهاى باقى مانده،
این نورگیرها مشهود هستند. نماى این بنا از بیرون به صورت
هشت ضلعى است امّا به جهت بارش باران و نیز تخریب برخى از دیوارها به دایره تبدیل شده است. این بنا تمام ویژگىهاى یک اثر دورة ایلخانى را دارد از این رو در شمار بناهاى قرن هفتم و هشتم تلقّى مىشود.
به اعتقاد اهالى، خفته در مزار یکى از شیوخ عارف مسلک اندقان است که در اینجا پس از ساخت صومعهاى به عبادت مشغول بوده و در همانجا نیز وفات مىکند.
این بنا به شماره 22209 و در تاریخ 26/12/1386 به ثبت آثار تاریخى رسیده است.
- ۸۴۳
- ادامه مطلب
