- سه شنبه ۱ مهر ۹۳
این بقعه در چهل و شش کیلومترى جنوب خاورى نکا، در روستاى سیکا واقع است.
بناى تازه ساخت چهارضلعى است که سنگ قبرهاى قدیمى مکشوفه در محوطه بقعه حکایت از قدمت آن دارد که متولى حرم آن را در دیوار ضلع شمالى بقعه نصب نموده و ضریح آلومینیومى مرقد در سمت جنوب بقعه قرار گرفته است. زمین این زیارتگاه حدود چهار هکتار است.
محوطه آستانه داراى اتاقک هایى چوبى براى اسکان موقّت زوّار مى باشد. آب آشامیدنى زوّار توسّط چشمه زیرزمینى تامین مى شود.
اهالى سیّد یحیى را فرزند جعفر بن عبدالله بن زید بن یحیى بن صالح بن امام موسى کاظم (علیه السلام)مى دانند و گویند در سالهاى 859 الى 889 هجرى قمرى در زمان مأمون عبّاسى امامزادگان یحیى و ابراهیم و زکریّا فرزندان جعفر بن عبدالله بن زید بن یحیى بن صالح قیام نمودند و در شهر مور هزار جریب در دوران مأمون دستگیر و سپس به شهادت رسیدند.([1])
پرواضح است که شجره نامه فوق نمى تواند صحیح باشد و اصولا امام موسى کاظم(علیه السلام) را فرزندى بنام صالح نبوده تا از او یحیى و زید به وجود آید. از طرفى سال 859 و 889 هـ . ق با زمان خلافت مأمون عبّاسى بیش از 450 سال فاصله دارد که پذیرش آن براى اهل تحقیق بسیار دشوار و آثار جعل در آن آشکار است.
ما معتقدیم خفته در مزار سیّد جلیل القدر یحیى بن محمّد بن على بن اسماعیل المنقذى بن جعفر بن عبدالله بن الحسین الأصغر بن امام سجّاد(علیه السلام) است که با برخى از بنى اعمام خود، در سپاه حسن بن زید داعى در طبرستان بودند.([2])و به احتمال قوى در دهه آخر قرن سوّم هجرى در این مکان وفات یا به شهادت رسیده اند. برخى از خویشاوندان سیّد یحیى از علماء و قضات طبرستان بشمار مى رفتند، بعید نیست که زید بن عبدالله بن على بن محمّد بن جعفر([3]) و ابراهیم بن على بن ابراهیم بن اسماعیل منقذى([4]) در کنار وى مدفون شده باشد. این شجره نامه علاوه بر اینکه از سوى علماى بزرگ انساب تایید شده، تا عصر مامون عباسى تنها هفتاد سال سابقه زمانى دارد و معقول به نظر مى رسد.
- ۱۷۵۹
- ادامه مطلب
