مزارات ایران و جهان اسلام

این بقعه در نه کیلومترى جنوب خاورى شهر سارى، بر بالاى تپّه اى مشرف بر روستا و در میان آن قرار گرفته است

بنایى تازه ساخت به صورت هشت ضلعى به ارتفاع چهار متر است که گنبدى مخروطى به قطر 5/3 و ارتفاع چهار متر با نماى قیراندود (ایزوگام) بر بالاى بقعه استوار است. تمام بقعه توسّط شاخه و برگهاى درختان محصور شده و سایبان کاملى ایجاد نموده است. مرقد امامزاده در وسط بقعه است که توسّط یک صندوق چوبى بسیار عالى به طول دو و عرض یک متر محافظت مى شود. ساخت صندوق توسط استاد سیّد على احمدى سفید کلائى به تاریخ 2/5/1382 انجام شده است. در جانبین بقعه دو اتاق، یکى جهت مردان و یکى براى زنان اضافه نموده اند. مسجد بزرگى بنام حضرت ابوالفضل(علیه السلام) به طول بیست و عرض ده متر در مقابل بقعه ساخته اند. زمین زیارتگاه حدود دو هزار و پانصد مترمربع است و سرویسهاى بهداشتى آن در جنوب و پشت مسجد واقع است.

چنانکه پیشتر گفته شد، خفته در مزار را فرزند امامزاده ابراهیم مدفون در همین روستا مى دانند و تنها شخصى که در سارى و نواحى آن به محمّد بن ابراهیم شهرت و سکونت داشته; سیّد محمّد الاکبر بن ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم المقتول بن اسماعیل بن محمّد بن ابراهیم العطار بن على بن عبدالرحمن الشجرى بن قاسم بن حسن زید بن امام حسن(علیه السلام) است که از شریف ترین خاندان حسنى در سارى مى باشد که وفات او را باید در دهه اوّل قرن ششم هجرى دانست.^([1])