- سه شنبه ۱ مهر ۹۳
این بقعه در سى و دو کیلومترى جنوب خاورى شهر سارى، در میان مزارع و بر بالاى تپّه اى واقع شده که چشم انداز آن فوق العاده زیباست.
بنایى باشکوه و تازه ساخت است که به صورت هشت ضلعى به طول سه متر و در هر یک از اضلاع پنجره اى جهت نورگیرى تعبیه نموده اند.
در وسط یکى از اضلاع، مناره بلند بقعه به قطر 5/2 متر و ارتفاع سى متر با ماذنه اى از جنس آلومینیوم ساخته اند که بر شکوه بنا افزوده است. در جانب همین گلدسته، ایوان زیباى بقعه است که عرض آن چهار و ارتفاع آن هشت متر و در جانبین آن اتاقکى جهت انبار و کفشکن تعبیه شده است. دربى قدیمى که ظاهراً از بناى قبلى امامزاده بجا مانده، در اتاقک سمت راست نصب نموده اند که بخشى از آن آتش گرفته است و با شىء تیزى این کتیبه را نوشته اند که پس از بسم الله خوانده مى شود: «الله، محمّد، فاطمه، حسن و حسین... معصوم زاده ـ کربلائى غلامرضا خدمت گذارى کربلائى 1322 هـ . ق»
بقعه از داخل به صورت دایره است که گنبد شلجمى زیباى بقعه به قطر هفت و ارتفاع تقریبى هشت متر بر بام بقعه استوار ایستاده و نماى خارجى آن را قیراندود (ایزوگام) زده اند. در زیر گنبد نیز صندوقى چوبى تازه ساختى بر سر مرقد است که ارزش هنرى ندارد.
ایوان بقعه داراى قوس و طاقبندى هاى کوتاهى است که توسّط استاد اکبر بنّا ساخته شده است. بعد از این ایوان، شبستان کوچکى به ابعاد 7×6 متر که در شمال و شرق آن پنجره اى تعبیه نموده اند. از جانب مغرب این شبستان به مرقد امامزاده راه مى یابد که توسّط پرده اى بلند پوشیده شده است.
بقعه الهام گرفته از بقعه امامزاده حسن روستاى سنگ بن است با این تفاوت که این بنا مقدارى کوچکتر اما زیباتر ساخته شده است. زمین زیارتگاه حدود سه هزار مترمربع است. در تابلویى که نسب امامزاده در آن اشاره و در بقعه نصب است، شجره نامه وى را با ده واسطه به امام حسن مجتبى(علیه السلام) منتهى مى نماید که از قرار ذیل است: سیّد ابوالحسن قاسم بن على بن محمّد بن عیسى بن على بن عبدالرحمن بن قاسم بن محمّد البطحانى بن قاسم بن حسن بن زید بن امام حسن(علیه السلام). وى سیّدى جلیل القدر و از بزرگان سادات حسنى در سارى بوده و وفات او در ربع اوّل قرن پنجم هجرى و بین سالهاى 420 الى 425 هـ . ق تخمین زده شده است.([1])
علامه عبیدلى نسّابه، سیّد قاسم را ساکن در سارى نوشته است و اضافه مى کند که او برادرى بنام ابوالفضل جعفر ملقّب به خلیفه داشته است.([2]) برخى تصوّر کرده اند امامزاده خلیفه مدفون در حمیدآباد سارى همان اوست که صحیح نمى باشد و در همین کتاب به نسب او اشاره شده است.([3])
پدر وى سیّد على بن محمّد بن عیسى، مکنى به ابوالحسن و ملقّب به صلاب است، او از نخستین سادات مهاجر به شهر سارى است که داراى سه فرزند به اسامى ابوهاشم محمّد، و ابوالحسن قاسم و ابوعبدالله ناصر یا محمود بوده است.([4]) او و فرزندانش از همراهان نهضت علویان در طبرستان و جزو سربازان حسن بن قاسم داعى صغیر مى باشند.
- ۸۰۴
- ادامه مطلب
