مزارات ایران و جهان اسلام

این آرامگاه در سى و سه کیلومترى شمال خاورى کیاسر (مرکز بخش چهاردانگه) و در وسط روستاى کوات واقع است.

بنا در عین سادگى، بسیار زیبا و قدیمى است و باید آن را متعلّق به دوره صفویّه یا قبل از آن دانست. شالوده بنا از سنگ لاشه و سیمان و گچ است و شامل ایوان کوچک، رواق و بقعه است که بر فراز آن گنبدى شلجمى به ارتفاع چهار متر قرار دارد. درب چوبى بقعه از جانب جنوب باز مى شود. پس از عبور از این در، در سمت چپ آن، راه پله اى وجود دارد که به گنبدخانه راه مى یابد. پس از عبور از دو پلکان به فضاى حرم مى رسیم که شامل اتاقى به ابعاد 7×4 متر است که قوس بندیهایى در زوایاى آن مشاهده مى شود.

گنبد بقعه از داخل به شکل عرقچینى است و در کنار آن نیز گنبد کوچکترى قرار دارد. صورت چهار قبر در زیر این گنبد واقع است که دو تاى آن در جانب راست که یکى از آنها از همه بزرگتر در وسط و الباقى در سمت چپ مى باشد. اهالى معتقدند که خفتگان این مزار سیّد شمس الدّین و همسر او و فرزند او از اعقاب سیّد عمادالدّین ورى و از نوادگان امام موسى کاظم(علیه السلام)مى باشند.

مدخل اصلى حرم که خود داراى سه گنبد کوچک عرقچینى است، شبستان یا نمازخانه بقعه را تشکیل مى دهد که طول آن هفت متر و عرض آن سه متر است. زمین زیارتگاه حدود هزار مترمربع است و دور محوطه آن را سنگ چین نموده اند.

آنچه که اهالى اعتقاد دارند و خفتگان در مزار را جدّ سیّد میرعماد مدفون درورى مى دانند صحیح است و اینجا را باید مدفن سیّد جلیل القدر أبومحمّد شمس الدّین حسن بن برهان الدّین حسین بن أمین الدّین محمّد بن کمال الدّین حسن بن وجیه الدّین على بن قسیم الدّین قاسم بن زین الدّین محمّدبن قاسم الشیخ بن ابراهیم العسکرى بن موسى ابى سبحة بن ابراهیم المرتضى بن امام موسى کاظم(علیه السلام)دانست زیرا چنانکه در قسمت امامزاده سیّد على مدفون در روستاى لنگر و امامزاده عمادالدّین مدفون در روستاى ورى خواهد آمد، سادات موسوى از قرن چهارم در منطقه هزار جریب ریاست تام و املاک فراوان داشته و اکثر در همین مناطق دفن شده اند.^([1])

بنابراین سیّد شمس الدّین بهمراه همسر و فرزند خود محمّد و نزار در این مکان آرمیده اند. او جدّ پنجم سیّد عمادالدّین مدفون در روستاى ورى است.