مزارات ایران و جهان اسلام

در چهل و چهار کیلومترى جنوب خاورى نکا، بر روى کوههاى روس پنار^([1])، خارج از روستاى مزده، بقعه امامزاده زکریّا واقع شده است.

از روستاى مزده تا بالاى کوه که مرقد امامزاده در آنجاست، بیش از یک و نیم ساعت پیاده روى دارد و مسیر آن مال رو است. در تمام مسیر، درختان جنگلى و آواز پرندگان و آبهاى فصلى، نوید یک زیارت پرشکوه را بهمراه مى دهد. هنگامیکه به مرقد امامزاده مى رسیم از بالا تمام شکوه و عظمت آفریدگار پیداست. چنان منظره فوق العاده در برابر انسان است که وصف شدنى نیست. شهر نکا، سارى، دریاى مازندران، کوه، جنگل و... همه در زیر چشم انداز هستند، و تماشاگر عظمت آفریدگار!

با این وصف، آقاى قدمعلى مزدى با زحمت فراوان، مصالح را با اسب و قاطر جهت بازسازى بنا و با همّت اهالى به بالاى کوه مى برد و پس از تخریب بناى قبلى که از خشت و گل بوده و قدمت تاریخى داشته، بناى کنونى را احداث مى نمایند. اسامى کسانیکه کمک مالى یا خدمات دیگر به بقعه نموده اند، در تابلویى در دیوار بقعه نصب است.

بقعه به شکل مربع و ابعاد 8×8 متر با بام حلب سر است. درب بقعه از جانب شمال غرب باز مى شود و سه پنجره بزرگ در سه جهت دیگر دارد. صندوقى چوبى مزار دوّمین اثر قدیمى بقعه است که بیش از 170 سال قدمت دارد. طول صندوق 20/2 و عرض 70/1 و ارتفاع آن 20/1 سانتى متر است. عَلَمى در بالاى بقعه، انتهاى تلاقى دو سر حلب نصب است که بیش از دویست سال قدمت دارد. از دیگر امکانات موجود در بقعه، سه واحد زایرسراى چوبى سه خوابه، انبار، سرویسهاى بهداشتى مى باشد. زمین زیارتگاه بیش از سه هکتار است.

در فصل تابستان زوّار زیادى از شهر سارى و نکا جهت زیارت و بیتوته نمودن، چند شبى در این مکان توقّف مى کنند. کرامات زیادى در السنه و افواه مردم جارى است و اعتقاد راسخى به خفته در مزار دارند. برخى او را از فرزندان امام موسى کاظم(علیه السلام)مى دانند که صحیح نمى تواند باشد زیرا در میان فرزندان و فرزندزادگان آن امام هُمام، زکریّا نامى که در سارى و طبرستان سکونت داشته باشد در کتب انساب ثبت نشده است. برخى دیگر او را از سادات حسینى مى دانند، این احتمال بعید نیست و نسب او را باید چنین دانست: زکریّا بن شرف بن زکریّا بن شرف بن حسن بن زید بن محمّد بن على بن عیسى بن محمّد بن على العریضى بن امام جعفر صادق(علیه السلام).^([2])

چنانکه درباره امامزاده زکریّا پهنه کلاى شمالى اشاره شد، در میان سادات حسینى که در طبرستان = سارى سکونت داشته اند، از نسل على العریضى بن امام جعفر صادق(علیه السلام)، دو زکریّا نام یافت مى شود که هر دو در قرن پنجم هجرى در سارى بوده اند. بنابراین از آنجاییکه مزار پهنه کلاى شمالى از قدمت بسزایى برخوردار است، لذا زکریا بن شرف بن حسن را که پدربزرگ امامزاده زکریا مزده است در آنجا مدفون دانستیم. براى شرح حال بیشتر به بخش امامزاده زکریّا پهنه کلاى شمالى مراجعه شود.