- يكشنبه ۴ خرداد ۹۳
بقعة این امامزاده در میان بازار بزرگ شهر کاشان واقع شده و شامل بقعه، رواق و صحن وسیعى مىباشد که قبر برجستة امامزاده در آن با کاشىهاى معرّق بسیار خوش آب و رنگ و نفیسى تزیین گردیده است و به «امامزاده درب زنجیر» مشهور است.
بر چهار جانب این قبر، کتیبههاى قرآنى به خطّ ثلث سفید نگاشته شده و در صفحة روى قبر، تاریخ 696 هـ . ق خوانده مىشود. در راهروی درى که از زاویة جنوب شرقى صحن امامزاده به کوچة کلیمیان سابق باز مىشود، سنگابى مکعّب مستطیل از سنگ سفید به ابعاد 15/1 متر در هفتاد سانتىمتر کنار دیوار نصب گردیده که در قسمت بالاى آن نوشته شده است:
«سـلطانعلى از براى شــاه شــهدا ایــن ســنگ نمــود وقف راه خـــدا
خضر آمد و بهر سال تاریخش گفت حوضى بود در او لبالب از آب بقا(1076)
واقف، این سنگ را وقف آستانة متبرّکة حارث بن موسى نمود. تغییر دهنده به لعنت خدا گرفتار شود».
در قسمت پایین سطح خارجى جلوى سنگاب، تصویر دو شیر با خورشید که برابر هم ایستادهاند و شکل دو گرگ در حال شکار کردن حیوانى دیگر حجّارى شده است.
آقاى حسن نراقى ضمن بررسى این بقعه، شخصیّت مدفون در آن را ابوالحارث بن عاقب بن موسى بن جعفر(ع) معرّفى مىکند. این در حالى است که در کتیبة سنگاب تصریح شده که وى حارث بن موسى(ع) است. به هر صورت، در میان فرزندان و فرزندزادگان و تا نسل چهارم امام موسى کاظم(ع)، از تمام فرزندزادگان آن حضرت، شخصی به نام حارث در کتب انساب یافت نشد تا با این ادّعا سازگارى داشته باشد. به نظر مىرسد، چندین واسطه بین حارث و امام از قلم افتاده باشد.
- ۱۶۱۵
- ادامه مطلب
