- شنبه ۲۹ شهریور ۹۳
بقعه این امامزاده در میان روستاى حسینآباد[1] و در شمال رودخانه شاهرود، در 3 کیلومترى جنوب رازمیان با چشم انداز فوق العاده زیبا و دیدنى واقع شده است.
بنا از داخل به صورت 8 ضلعى است و هر یک از اضلاع آن دو متر مىباشد. در چهار ضلع اصلى بقعه، درى تعبیه شده و در بالاى اضلاع طاقچه و محرابچه احداث شده است.
بقعه، قدیمى و از دو گنبد تشکیل یافته و پوشش اوّل آن عرقچینى به قطر 6 و ارتفاع 2 متر و از خارج به صورت کلاه خودى به ارتفاع تقریبى 5/4 متر مىباشد. در بالاى درِ جنوبى که فعلاً مسدود شده، پنجره گچى مشبکى
تعبیه شده است. شالوده بنا از سنگ لاشه و ملاط گچ ساخته شده و در تعمیرات دوره قاجاریّه از آجر پخته و ساروج استفاده شده و بنا متعلّق به دوره صفویّه است.
در وسط اتاق مرقد، ضریح آهنى به ابعاد 2×20/1 متر نصب است که با
رنگ طلایى نقاشى شده است. بر دیوار چپ و جنوبى بقعه، زیارت نامه
وارث به خط خوش نستعلیق توسّط محمّد حسین خطاطى شده و آقاى
میرزا على اکبرى در سال 1335 به بقعه اهداء نموده است.
در سالیان اخیر با مسدود کردن درِ جنوبى از جانب شرق تا غرب بقعه،
شبستانى تعبیه نمودهاند و بنا از خارج به صورت مستطیل در آمده است. در
ابتداى درِ شرقى، صندوق چوبى قدیمى بقعه قرار دارد.
در جنوب بقعه، ایوانى رو به جانب رودخانه تعبیه شده و چشم انداز
خوبى از داخل بقعه دارد. در جانب غرب بقعه، مسجد حضرت
ابوالفضل علیهالسلام قرار دارد و زمین زیارتگاه بیش از 3 هزار متر مربّع است که به
صورت قبرستان از آن استفاده مىشود.
- ۹۷۵
- ادامه مطلب
