- شنبه ۲۹ شهریور ۹۳
بقعه این امامزاده در خارج از روستاى سنگان سفلى از بخش طارم سفلى، در میان درّهاى مصفّا در 56 کیلومترى شمال غرب شهر قزوین واقع شده و چشم انداز آن زیبا است.
بقعه، بنایى ساده از سنگ و گل است و ایوانى به ابعاد 4×2 متر در جانب مشرق دارد و توسّط 2 ستون چوبى و سقف چوبى احداث شده است. اتاق مرقد به ابعاد 5×5 متر است که چهار زاویه آن با ایجاد گوشواره به دایره
تبدیل شده و سپس گنبد بنا به شکل قیفى از خارج بر آن استوار شده است.
این گنبد از داخل به صورت عرقچینى به قطر 5 و ارتفاع 3 متر است و تماما با آجر ساخته شده است.
در وسط بقعه، ضریح چوبى مشبکى به ابعاد 50/1×50/1 متر قرار دارد
که در داخل آن صورت قبرى است که به اندازه چهل سانتى متر با آجر و
سیمان از کف بقعه بالا آوردهاند و روى آن پارچه سبز کشیدهاند. در شمال
بقعه یک اتاق به ابعاد 5×6 متر قرار دارد که از سنگ لاشه و گل ساخته شده
و بام آن چوبى است و ظاهرا به عنوان زایر سرا بوده که بخشى از آن فرو
ریخته است. با وجود آنکه روستاى فیله ورین، آبادى بزرگ و سرسبزى
است، اما متأسّفانه اهالى کمتر توجّه به این امامزاده دارند.
دو شخصیّت مدفون در بقعه
در قرآن خطّى وزیرى کوچکى که نیمى از آن سالم مانده و در داخل بقعه
قرار دارد، در صفحه اوّل آن نام امامزادگان را سیّد علاءالدّین و جمالالدّین
امیر بن امام موسى کاظم علیهالسلام معرّفى نموده است که یقینا این انتساب صحّت
ندارد. زیرا در میان فرزندان و فرزند زادگان امام هفتم علیهالسلام که در قزوین
سکونت داشتهاند به چنین اسامى برنخوردهایم. از طرفى بنا به گفته عمیدى
نسّابه، سیّد علاءالدّین بن امیرک بن علاءالدّین بن رکنالدّین بن احمد بن
محمّد بن ابى الفضل بن ابى الهیجاء بن ابى الفضل بن عبداللّه بن احمد بن ابى
على حسن بن ابى الحسن على المرعش بن عبداللّه بن محمّد الاکبر بن حسن بن
حسین الاصغر بن امام سجّاد علیهالسلام در قزوین مىزیسته است که احتمال مىرود
منظور از متن کتیبه ثبت شده در قرآنِ خطى، اشاره به این نسب نامه داشته و
یا با این شجره نامه مطابقت داشته باشد. زیرا علاوه بر ذکر نام علاءالدّین، نام
پدرش امیرک است که در سند مذکور لقب جمالالدّین امیر آمده است.[1]
ابن طباطبا و دیگر علماى انساب تداوم نسل سید ابوالحسن على
المرعش را در قزوین و طبرستان و مامطیر نوشتهاند،[2] بنابراین سکونت این
خانواده در قزوین و نواحى آن از مسلّمات تاریخ است .از اینرو مىتوان
اعتراف نمود که یکى از مدفونان در این بقعه به احتمال قوى سیّد علاءالدّین
بن امیرک حسینى باشد.
- ۹۲۳
- ادامه مطلب
