مزارات ایران و جهان اسلام

 بقعه این امامزاده در ابتداى آبادى ولاشجرد،[1]در حدود 28 کیلومترى شهر تویسرکان و 17 کیلومترى شمال خاور  کنگاور قرار دارد و مشهور به «امامزاده سلطان سفید» است که ظاهرا صحیح آن «سلطان صفى» مى‏باشد.[2]

بنایى مستطیل شکل به ابعاد 3×7 متر که ایوان کوچکى به ابعاد 3×3 متر در غرب دارد و مدخل اصلى بقعه نیز در جهتِ جنوب واقع شده است.
سقف ایوان چوبى و تمام بنا از سنگ لاشه و خشت و گل ساخته شده است.

بقعه این امامزاده در 23 کیلومترى شمال باخترى تویسرکان، در بالاى تپّه‏اى در روستاى سیستانه[1] با چشم‏انداز فوق‏العاده زیبا و دیدنى واقع شده است.

بناى کوچکِ هشت ضلعى غیر منتظمى است که چهار ضلع آن دو متر و چهار ضلع دیگر آن حدود 20/1 و ارتفاع آن حدود سه متر است. بر فراز بقعه، گنبدى شلجمى کوتاه به قطر یک و ارتفاع دو متر قرار دارد که در ساقه  آن چندین پنجره جهت نورگیرى تعبیه شده است. درِ بقعه از جانب جنوب باز مى‏شود و مقابل آن یک درخت توت کهن‏سالى به چشم مى‏خورد. زمین زیارتگاه بیش از 250 متر مربّع است و دور آن را محصور نموده‏اند. در وسط بقعه، ضریح بسیار زیباى آهنى به ابعاد 5/1×2 و ارتفاع 2 متر از مرقد محافظت مى‏کند.

بقعه این امامزاده مقابل مسجد حضرت ابوالفضل علیه‏السلام روستاى کهنوش، در 34 کیلومترى شمال باختر تویسرکان قرار دارد.

شالوده بنا از سنگ لاشه، گچ و تیر چوبى است که ظاهرا چند سال قبل ساخته شده است. بنایى ساده و بسیار کوچک به ابعاد 2×4 متر مى‏باشد که به ارتفاع 20/1 سانتى متر از کف کوچه بالاتر است. سنگ قبر کوچکى در
وسط بقعه قرار دارد که بر روى آن چنین نوشته شده است: «بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم، هذا قبر المطهر سیّد بابا رحمان بن سیّد رضا، وفات سنة 787 ه . ق.»

بقعه این امامزاده در میان گورستان عمومى روستاى قلعه نوروز، 10کیلومترى شمال باخترى شهر تویسرکان قرار دارد.

بناى قبلى که از خشت و گل بود، در سالیان اخیر تخریب گردید و به جاى آن بناى هشت ضلعى کوچکى در حال ساخت است که درِ آن از جانب مغرب باز مى‏شود و چهار پنجره در جهات مختلف دارد.

در وسط بقعه، شش ستون جهت برقرارى گنبد تعبیه شده و همچنان کارهاى ساخت و ساز در این بقعه ادامه دارد. زمین زیارتگاه حدود سه هزار متر مربّع است و خود بقعه بیش از 5/2 متر از کف جاده ارتفاع دارد.
متأسّفانه از هویّت شخصیّت مدفون اطّلاعى حاصل نشد!

بقعه این امامزاده در ابتداى روستاى رود آور، میان باغات گردو و در 4کیلومترى باختر تویسرکان واقع شده است.

بنا متعلّق به دوره صفویّه است که متأسّفانه، بیش از 70% آن از بین رفته وبه صورت تلّ خاکى در آمده است. بقعه شامل ایوان، گنبد و چهار مدخل مى‏باشد که مدخل غرب و شمال آن فروریخته است. ایوان اصلى بقعه در جهت شرق قرار دارد که جانبین آن دو درگاه کوچک به شبستان مجاور راه مى‏یابد.

بقعه این امامزاده در ابتداى روستاى منجان، 8 کیلومترى جنوب باخترى فرسفج و در 31 کیلومترى جنوب باخترى تویسرکان واقع شده است.

بناى کوچکى به ابعاد 7×4 متر مى‏باشد که بخشى از آن را ایوان تشکیل داده است. گنبدى عرقچینى بر روى بنا قرار دارد که اخیرا ایزوگام شده و پنجره‏اى در غرب دارد. در میان بقعه، صورت قبرى مشاهده نشد و ظاهرا این مکان بر اثر خواب نما شدن ساخته شده است. ایوان بقعه رو به جنوب است و ارتفاع آن حدود سه متر مى‏ باشد.

مشهور به «سلطان پیرغیب»، بقعه این امامزاده در مرتفع‏ترین کوه مشرف بر روستاى پیر غیب، آن جا که دکل مخابراتى نصب شده و در 25 کیلومترى جنوب خاورى تویسرکان با چشم‏انداز فوق العاده زیبا قرار دارد.[1]

بنایى بسیار قدیمى که از سنگ لاشه کوهستانى ساخته شده و دیوارهاى آن ملاط گل دارد، اخیرا بخش‏هایى از آن گچ اندود شده است. مدخل بنا در جانب مشرق قرار دارد و شامل یک درگاه هلالى شکل است. سقف بقعه بهصورت گنبد ضربى و داراى رسمى‏بندى در زاویه‏هاى آن است. دیوارهاى بقعه با ملاط گچ اندود شده و دیوار خارجى آن را به خاطر وزش‏هاى باد سنگین ـ چنان که به بنا آسیب نرساند ـ یک دور سنگ چین نموده ‏اند.

بقعه این امامزاده در میان روستاى جرا، 11 کیلومترى جنوب فرسفج، در 34 کیلومترى جنوب باخترى شهر تویسرکان واقع شده است.

بناى قبلى که از خشت و گل بود، در سال 1384 ه . ش تخریب گردید و به جاى آن بناى کنونى ساخته شد که ابعاد آن 10×12 متر است و دو در، در جانب شمال و جنوب دارد. درِ اصلى بقعه از جانب جنوب باز مى‏شود و سه پنجره جهت نورگیرى در جانب مشرق دارد.

مشهور به «بابا على و بابا پیر على» بقعه این امامزاده داخل روستاى بابا پیرعلى، جنب مسجد صاحب الزمان، ابتداى کوچه شهید خداداد تیمورى و 12 کیلومترى شمال باخترى تویسرکان قرار دارد.

بنایى ساده و مربّع شکل به ابعاد 7×5/5 متر است که در شرق مسجد واقع شده و به اندازه 12 پلّکان به مدخل آن که در جانب جنوب است، راه دارد. دو در از شمال و جنوب بقعه تعبیه شده و دو پنجره کوچک نیز در مغرب دارد. قبر امامزاده به اندازه 20 سانتى‏متر در دو طبقه ساخته شده و دور آن را ضریح آلومینیومى کوچکى نهاده‏اند، که به ابعاد 2×1 متر است. بر فراز بقعه، گنبدى کلاه‏خودى به قطر 10/2 و ارتفاع 2 متر تعبیه شده که نماى آن از داخل گچى است. بقعه داراى صحن کوچکى در مغرب است و تا جنوب امتداد دارد. سه درخت توت در صحن بقعه مشاهده مى‏شود.

بقعه این امامزاده در خیابان شهید اشرفى اصفهانى شهر سرکان، در 7 کیلومترى شمال شهر تویسرکان قرار دارد.

بقعه حدود 2 متر بالاتر از سطح خیابان واقع شده و جهت دسترسى به آن باید از هشت پلّکان گذشت. شالوده بنا از سنگ لاشه و آجر و گچ است و مساحت آن حدود سى متر مربّع مى‏باشد که با ایجاد یک دیوار بین اتاق مرقد و راه پلّه، آبدارخانه‏اى ساخته شد. دو پنجره در جانب جنوب شرقى جهت تهویه هوا تعبیه شده و زمین کوچکى که به عنوان صحن قرار دارد در همان جهت است.

بقعه این امامزاده در میان روستاى کندر و در مجاورت رودخانه فصلى که تبدیل به زباله دانى شده، در 31 کیلومترى شمال باخترى تویسرکان واقع شده است.

بناى قبلى که از سنگ لاشه و خشت و گل بود، در چند سال قبل تخریب گردید و به جاى آن بناى مستطیل شکلى به ابعاد 20×10 متر ساخته شد و از آن به عنوان آبدارخانه استفاده مى‏شود. در وسط بقعه، ضریح آهنى به ابعاد 20/1×2 متر قرار دارد که ارتفاع حدود 2 متر است. برفراز بقعه، گنبدى استوانه‏اى به قطر 4 و ارتفاع 3 متر قرار دارد که نماى خارجى آن ایزوگام است.

بقعه این امامزاده در یک کیلومترى آخر روستاى شهرستانه، در 25کیلومترى شمال باخترى تویسرکان بر روى تپه‏اى مشرف بر روستا باچشم‏انداز فوق‏العاده زیبا و دیدنى واقع شده است.

شالوده بنا از خشت و گل و در سالیان اخیر با سنگ لاشه مستحکم شده و بدون شک، مربوط به دوره صفویّه است. اصل بنا به صورت مستطیل و به ابعاد 20×10 متر مى‏باشد که درِ آن از جانب مغرب باز مى‏شود و پس از ورود، به یک راهروى بزرگى راه مى‏یابد که در طرفین آن دو مقبره به چشم مى‏خورد.

مشهور به (بابا على و پیرعلى)، بقعه باشکوه و زیباى این امامزاده در میان روستاى فرسفج در 23 کیلومترى جنوب باخترى شهر تویسرکان و در مسیر جاده تویسرکان - کنگاور واقع شده است.

بناى قبلى که از خشت و گل بود، در سال 1379 ه . ش تخریب گردید و به جاى آن بناى کنونى ساخته شد که حدود چهار متر از کف جاده ارتفاع دارد و از راه جنوب و شمال به صحن آن توسّط چندین پلّکان راه مى‏یابد.

بقعه این امامزاده در محلّه‏اى به نام سرابى در شهر تویسرکان واقع شده که به «امامزاده کوه» مشهور است.

چشم انداز بقعه فوق العاده زیبا و دیدنى مى‏باشد. بقعه در میان قبرستان و در ضلع جنوبى محلّه سرابى قرار دارد. اصل بنا به صورت مستطیل و به ابعاد 5×10 متر مى‏باشد که با آجر ساخته شده است.

بقعه این امامزاده در خیابان امام حسین علیه‏السلامشهر تویسرکان واقع شده، و راه آن از کوچه باغى منشعب به خیابان مزبور مى‏گذرد که بر فراز کوهى مشرف به شهر با چشم انداز زیبا و هوایى دلپذیر قرار گرفته است.

در گذشته این زیارتگاه در محلّ «زرهان»، که قبرستان قدیمى در آن جا بود، قرار داشت و مشهور به امامزاده زرهان بود. امّا امروزه پیرامون بقعه بازسازى شده و تبدیل به پارک گردیده است. در السنه و افواه مردم این امامزاده را «فقیره و غریبه» نیز مى‏خوانند؛ زیرا کمتر کسى به آن رسیدگى مى‏کرد، حتّى مدّتى نیز به شکل مخروبه در آمده بود. امّا اخیرا از سوى اوقاف و امور خیریّه و با همّت آقاى مهدى روشنى مرمّت شده و ضریحى آهنى، که توسّط آقاى حسن کنزى همدانى ساخته شده و در نوع خود بسیار زیبا و دیدنى است، در سال 1382 بر مرقد امامزاده نصب شده است.

بقعه این امامزاده در ابتداى محلّه‏اى به نام سرابى شهر تویسرکان و در کنار مسجد جامع بزرگ و تاریخى آن واقع شده است.

بقعه به صورت مربّع و به ابعاد 5×5 متر و داراى چهار صفّه کوتاه مى‏باشد. از چهار جهت درى داشت که فعلاً درِ اصلى آن از جانب شمال باز مى‏شود و درى به شبستان الحاقى جانب جنوب دارد. دیوار سمت شرق را برداشته و به مسجد جامع متّصل کرده‏اند. گنبد بنا به صورت کلاه‏خودى بلند به قطر 5 و ارتفاع حدود 4 متر مى‏باشد که اخیرا بندکشى شده است.

بقعه این امامزاده در 4 کیلومترى باختر تویسرکان، در میان گورستان عمومى روستاى رودآور واقع است.

بنا به شکل مستطیل و به ابعاد 8×12 متر و شامل دو اتاق تو در توست.
ورودى بقعه از جانب مشرق باز مى‏شود که خود ابتدا به شبستان متّصل اتاق مرقد راه دارد. درِ متّصل به حرم، قدمتى به تاریخ 1116 ه . ق دارد. اتاق مرقد از داخل به صورت هشت ضلعى است که هر یک از اضلاع آن حدود دو متر مى‏باشد و زاویه‏هاى آن با ایجاد چند طاق‏نما به دایره تبدیل شده است. در وسط اتاق، ضریح چوبى مشبّکى به ابعاد 2×60/2 سانتى متر بر روى مرقد نصب گردیده که خیلى قدیمى است. بر فراز بقعه گنبدى عرقچینى به ارتفاع سه متر قرار دارد که اخیرا با حلب به شانزده ترک تبدیل شده و بام آن ایزوگام است.